Indrukwekkend afscheid 
van Ron te Slaa

08 mei 2009 om 22:25  ( Bron Haaglandenvoetbal.nl) Tekst: Ton Beije



De plechtigheid, voorafgaande aan de begrafenis 
vrijdagmiddag van Ron te Slaa, in de grote aula van 
crematorium Ockenburgh, was indrukwekkend. 
De chirurg, Hagenaar in hart en nieren, voetballiefhebber 
en groot fan van ADO Den Haag, kreeg een afscheid dat hem toekwam.
Ron te Slaa (1956-2009) 

Veel, heel veel bekenden waren naar Ockenburgh gekomen om 
daar de samenkomst bij te wonen en nadien de begrafenis op 
begraafplaats Westduin. De schattingen van het aantal 
belangstellenden liepen van 1500 tot 2000. 
Dat laatste getal zal eerder gehaald zijn.

 

Broer Ed te Slaa was de eerste spreker, gevolgd door Ed Beeftink, 
collega en clubarts van ADO Den Haag. Ron te Slaa overleed in 
de nacht van zaterdag op zondag. Beeftink: ‘Wij waren ons met 
ADO Den Haag in Wolvega aan het voorbereiden op de wedstrijd 
tegen Heerenveen. Het bericht kwam rond tien uur bij ons binnen. 
Een enorme schok. Ik heb het de gehele wedstrijd niet van mij af 
kunnen zetten. Ik zal ons praatje voor de thuiswedstrijden in de 
Residentieclub missen.’

 

‘wandelmaatje’

 

Wim Post – de Haagse Amerika-kenner – jeugdvriend, ook ex-VIOS-ser, 
schoolkameraad en eveneens voetballiefhebber – sprak mooie woorden, 
vaak met humoristische anekdotes, want Ron te Slaa hield daar van. 
Post was de laatste maanden ook zijn ‘wandelmaatje’ in de Duinen 
op Kijkduin, om – ‘na gedane arbeid’- af te sluiten in  restaurant 
‘De Haagse Beek’. Zondag stond Wim alleen op Kijkduin, Ron kwam 
niet opdagen. ‘Ik wist dat er iets moest zijn, want dat was niets voor Ron.’

 

Collega Henny Verburg was spreker namens de Reinier de Graaf 
groep in Delft, waar Te Slaa als orthopedisch chirurg aan verbonden 
was. Maar ook zijn vrienden Allie Simonis (met wie hij samen 
geneeskunde studeerde) en Harm Prins herdachten – ieder op hun 
eigen wijze – ‘vriend voor altijd’ Ron te Slaa. Ook de emotionele 
woorden van zijn kinderen Rutger, Niels en Maaike maakten indruk, 
om niet te vergeten de afsluiting van zijn vrouw Janoeska.  

 

erehaag

 

Indrukwekkend was de erehaag die door alle belangstellenden buiten 
op de oprijlaan van Ockenburgh werd gevormd om Ron te vergezellen 
op zijn laatste rit naar begraafplaats Westduin. Veel bekenden, vooral 
uit het Haagse voetbalwereldje zoals Mark Wotte (over uit Engeland), 
André Wetzel, Bob Kootwijk, Guus Haak, René Pas, Lex Schoenmaker, 
Leen de Graaf, Gerard Slager en veel andere trainers, (oud)spelers en 
bekende Hagenaars, waren present. Vriend Mario van der Ende kon 
er tot zijn spijt niet bij zijn, hij verblijft momenteel in Australië.





























Ron, als voetballer!

 

Ik mocht met hem in VIOS 1 spelen. Hij als centrale verdediger, ik als 
doelman. Chris Willemsen schreef het eerder al in een ‘In memoriam’ 
op deze website. ‘Die prachtige voetballer, die vrije verdediger die zijn 
keepers altijd de stuipen op het lijf joeg door als een soort Epi Drost 
in zijn eigen strafschopgebied met de bal te lopen dribbelen, in plaats 
van ‘m een lange hijs naar voren te geven”.  Het klopt, als keeper zat 
je daar meer over in, dan een spits die alleen op je afkwam. En als het 
dan weer goed was gegaan, keek hij even om en glimlachte alleen maar!

 

Het was bekend, Ron hield van lekker eten, een glas en vooral reizen. 
Hij genoot van het leven, met zijn gezin. En hij heeft een goed leven
geleid, maar toch……hij werd maar 53 jaar!